Restauratieplan National Trust castle garden Sissinghurst
Het is heel bijzonder dat Monique als Nederlandse landschapsarchitect door de tuinbaas van Sissinghurst is gevraagd om twee maanden op dit prachtige landgoed te komen werken. En dat heeft geleid tot een al meer dan acht jaar durende nauwe samenwerking met Troy Scott Smith, de National Trust en andere tuinen in Engeland.
Objectomschrijving
Sissinghurst Castle, een paradijselijk plekje in de heuvels van Kent, Engeland. Al sinds de Middeleeuwen op de kaart en zo bekend geraakt dat de naam van het bijbehorende dorp veranderd is van Milk House in Sissinghurst. In 1930 kochten de bekende schrijfster Vita Sackville-West en haar man Harold Nicolson, een in zijn land zeer geacht diplomaat en ook schrijver, het vervallen Sissinghurst. Zij maakten een tuin op de plek binnen de ruïnes van het kasteel. Daar waar eerst “alleen maar onkruid, oud ijzer, bedden en hopen sardineblikjes te vinden waren, plus één roos”, aldus Vita. Deze tuin werd wereldberoemd en is na Vita’s dood in 1967 overgedragen aan de National Trust.
Klantvraag
In de zomer van 2013 kreeg Sissinghurst een nieuwe Head Gardener, Troy Scott Smith. Hij vroeg onze Monique of zij twee maanden met hem zou willen komen werken. Troy had het gevoel dat de tuin na bijna een halve eeuw ondergedompeld te zijn in een National Trust-sausje, niet meer helemaal was zoals bedoeld en hij wilde graag het juiste doen.
Aanpak
Bij de rondgang op de eerste dag bleek dat Troy en Monique beiden dezelfde dingen goed vonden of vonden tegenvallen. Ze hebben samen een ‘Revitalizing Vita’ programma opgezet en de National Trust om renovatie-budget gevraagd. Om de tuin te verbeteren is onderzoeksmateriaal nodig. En dat was nou net niet voorhanden. Monique heeft als een detective van over de hele wereld informatie verzameld en verwerkt in rapporten over de ontwikkeling van ieder tuindeel. De dagboeken en correspondentie van Harold en Vita (gelukkig schreven ze elkaar meerdere brieven per dag) zijn daarvoor onmisbaar geweest. Troy en Monique hebben hun beslissingen gebaseerd op die rapporten. De tuin krijgt op deze wijze haar allure van weleer terug.
Resultaat
Het is nog steeds een ‘work in progress’. Veel is gedaan, veel moet nog. De Witte Tuin heeft haar oorspronkelijke structuur weer terug; een verdwenen tuin en een dichtgemaakte vijver zijn weer tot leven gewekt, andere tuindelen zijn deels of helemaal aangepakt. Over het resultaat van Troy’s en Monique’s fijne samenwerking zijn boeken vol te schrijven. Wat wel leuk is om te vermelden is dat hun werk niet bij Sissinghurst is opgehouden. De National Trust heeft hun methode overgenomen, Monique is ook door andere NT tuinen om advies gevraagd en samen werken ze tot de dag van vandaag aan het verbeteren van andere tuinen.
